Stagnerend vervoer

De vlucht van Bogota naar Pasto kreeg een uur vertraging door een elektrische storing. Daarna veinsde een dame een hyperventilaie aanval om naar de 1 ste klas temogen. Gaan wij ook doen sprak C als we 17 uur moeten terug vliegen. De busrit naar Otavalo vrliep ook weer anders. Ja we werden wel de bus weer ingesleept. En ja hij reed weer gevaarlijk hard en haalde voor de bochten in. Maar ook stonden we na 15 min bij ee politie controlepost. Bij de grens is geen controle maar wel Daarna! Deze keer werd er een vrouw geboeid afgevoerd. Een tas werd 10 min. lang niet geclaimd. En uiteindelijk werden 3 mensen met hun bagage apart gezet. Na een uur zijn we zonder hen vertrokken. In Otavalo aanekomen genoten we weer van de relaieve rust hier, de traditionele kleding en af en toe zon. Ik ben nog steeds aan het hoesten en houd ook C hiermee uit haar slaap. Maar het is no ingewikkeld er omat ik ook aan de race ben. Hoesten geeft sluitspier problemen, dat weet toch iedereen. De grote markt en ponchoplaza gaan we morgen Bazooka misschien nog een koopje doen. Helaas zit de koffer al helemaal vol vanaf het begin van de reis. En medicijnen en persoonlijke hygiene spullen kun je moeilijk achter laten. Over 3 dagen vertrekken we naar Quito, zo'n stad die gevaarlijk is, en waar je hotel achter je afsluit. Binnenkomen kost ook tijd dus dat geeft kriminelen kans om je voor het hotel te pakken. Kijk maar op Tripadvisor, als je niks te doen hebt, lugubere verhalen. Dus dat wordt kamerarrest vanaf 5 uur 'smiddags. Dit kan wel eens de afsluiting van het reisverslag zijn. En....hoe vond je het? Want ik schreef het voor jou ook om de afstand en ons vervolg in Nederland wat makkelijker te maken,dus......denk je dat dat doel bereikt is?
Een hartelijke groet uit een bewolkt maar nog altijd mooi en prettig ZAmerika.
Marian